Kardeşine Ablasından küçük bir yazı;

Bazı şeyleri yüz yüze konuşmak, yazmaktan daha zordur. Bu konuşmayı yüz yüze yapamayabilirdim, yapsam bile demek istediklerimi duygularımı tam ifade edemezdim o yüzden yazmaya karar verdim.

Aslında sana söylemek istediğim yazmak istediğim çok şey vardı, ama yazmaya karar verince o kadar karıştılar ki bir sıraya, düzene koyamadım. Biliyorum sana yazmamı çok saçma belki de komik bulacaksın benim ablam hiç büyümeyecek diyeceksin.

Bak şair ne demiş;

“Babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur;

İnsan babası ölünce büyüyor çünkü.
Yalnız başına kalıyorsunuz o zaman artık.

Çocukken her şeyi bilen, herkesten güçlü olan babamız biz büyüdükçe küçülüyor.

Zamanını tamamlamış ve geçmişte kalmış bir yaşlı olarak kendi köşesinden bize bakıyor.
Uzakta olsa da, bize dokunamasa da…

Usandıracak kadar ayrıntılı sorularla hayatı öğrendiğimiz, her şeyi bilen babamızın sorularıysa biz büyüdükçe artık bize sıkıcı gelmeye başlıyor.
Müdahale etmese, soru sormasa ne iyi olur dediğimiz zamanlar çok oluyor artık.
Biz ondan daha iyi biliyoruz ya her şeyi. Zaman artık onun zamanı değil ya…
Teknoloji gelişti ya… Her şey değişti ya…

Oysa ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz,
işte o zaman gerçekten büyüyorsunuz.
Çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerinizde.
Sizi fark etmediğiniz halde yağmurdan, güneşten koruyormuş meğer o gölge.

Babanız öldüğünde büyüyorsunuz.
Artık soru soracağınız, öğreneceğiniz, azarını duyacağınız,
takdirini alacağınız, akşam eve dönerken yolunu gözleyeceğiniz,
korkacağınız bir babanız yoksa büyüyorsunuz.

Yarınınızdan sorumlu tuttuğunuz, her istediğinizi almak zorunda olan o kişi yoksa artık…

Hep sessiz ağlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yıkılmaz görünen,
sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık…
Büyüyorsunuz o zaman işte.

Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.

Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur.”

Sen bizi o kadar güzel sahiplendin ki, o kadar güzel büyüdün ki benim büyümeme izin vermedin resmen. Seni çok seviyorum küçük babam benim… Umarım göz açıp kapayıncaya kadar gidip gelmiş olursun. Hep beraber hayatımızı o kadar hızlı yoluna koyarız ki biz bile şaşırırız =D

Şimdi duygusal konuşmayı bitirdiğimize göre geyik yapabilirim yoksa reklama bile ağlayan ablan iş yerinde ağlamaya başlayacak =D

Son olarak abladan öğütler kısmına geçtik, benim sana öğütleyebileceğim çok bir şey yok gerçi. Tek diyebileceğim; Ne yaşarsan yaşa sadece derin bir nefes al SAKİNLEŞ ve GÜLÜMSE emin ol her şey daha güzel olacak =D

Seni EN seven ablan =D